Waarom zorgen maken vaak onnodig is en energie kost

Ik zal vandaag onbezorgd zijn

Maandagochtend. Je zit in de trein en denkt aan de werkdag die komen gaat. Je gedachten draaien om de elkaar opvolgende afspraken, de onaangename telefoontjes die je te wachten staan en dan ook nog dat smeuïge conflict met die klant. Hoe moet het verder als we die klant kwijt raken? Hoe lang duurt het nog voordat de 1^e ontslagen vallen? Je station wordt omgeroepen. Het liefst zou je gewoon blijven zitten en niet naar je werk gaan…

Je raakt al in de stress terwijl je nog niet eens in een problematische situatie zit, omdat je toestaat dat je gedachten zomaar doen wat ze willen.

Gedachten die je de vrije loop laat, bewegen zich vaak in de richting van problemen, werkelijke problemen. Maar nog vaker ook naar denkbeeldige, gevreesde problemen.

Mark Twain, Amerikaans auteur en humorist verwoordde het treffend: Ik heb in mijn leven heel wat rampen beleefd. De meeste daarvan zijn nooit gebeurd.

Je kent het vast wel, ’s nachts liggen te piekeren over dingen die de volgende dag geen enkel probleem meer lijken te zijn. In je hoofd verschillende scenario’s voor een moeilijk gesprek steeds opnieuw afdraaien of argumenten verzamelen tegen aanvallen die in werkelijkheid helemaal niet volgen, omdat het gesprek heel anders verloopt dan je had gedacht.

Je gedachten draaien om de problemen, keren ze om en om, en in plaats van met een oplossing te komen, is je irritatie, je prop in je keel, de last op je schouders nog groter geworden. Op dit punt is het belangrijk dat je uit je eigen gedachtentrein stapt. Meditatie en Reiki zijn hier een perfect hulpmiddel voor.

Als we ons zorgen maken of bang zijn maakt ons lichaam adrenaline aan. Dit levert de energie op die we nodig hebben om te vechten of te vluchten. In ons huidige leven hoeven we niet zo vaak te vechten of te vluchten. Dus dat is verspilde energie.

Vandaag

Waarom staat er ook nog vandaag in de leefregel? Dat is om je in het hier en nu te houden. Het verleden is voorbij, daar kun je niks meer aan veranderen. En de toekomst moet nog komen.