Hoe voorzichtig ik ook was, helaas kreeg het coronavirus me toch te pakken. Het ziek zijn op zich was niet fijn, maar de nasleep vind ik zwaarder. Ik had echt 0,0 % energie. Als ik opstond, me gedoucht en aangekleed had, kon ik gaan zitten; buiten adem en erg moe. Ik ging veel wandelen en deed oefeningen om mijn conditie weer op peil te brengen. Maar ik merkte geen vooruitgang. Gelukkig kreeg ik een tip om niet te lang te wachten met hulp in te schakelen. Want die hulp is er.
Ik ben naar de huisarts gegaan en krijg nu fysiotherapie en ergotherapie. Wat ben ik blij dat ik die hulp gevraagd heb. Ik ga nu, heel erg langzaam, stapje voor stapje vooruit. Maar het is soms ook een gevecht in mijn hoofd, omdat ik langzamer mag dan dat ik wil. Ik moet goed naar mijn lichaam luisteren en die grenzen respecteren. Als ik dat niet doe, ben ik de dag erop niks waard en kan ik opnieuw beginnen. En geloof me, dat is echt al een aantal keren gebeurd. Mijn grenzen aangeven en me er ook aan houden dus. Super belangrijk!
Om een voorbeeld te geven. Ik mag iedere dag 10 minuten wandelen en er dan voor zorgen dat mijn hartslag rond de 100 blijft. Ik begon natuurlijk met een flinke pas, want dat deed ik altijd als ik wandelde. Maar dan schoot mijn hartslag omhoog en was ik op het einde van de straat al buiten adem. Dus moest ik langzamer lopen, en nog langzamer, en nog langzamer. Echt, ik liep nog net niet achteruit. Heel frustrerend. Maar na een paar dagen merkte ik wel verschil. Ik kon in een regelmatig (rustig) tempo mijn hartslag rond de 100 houden en het kostte me veel minder energie. Ik was na mijn wandeling van 10 minuten minder moe.
Af en toe loopt mijn man even mee en hij gaat, onbewust, steeds sneller lopen. In het begin liet ik me daartoe verleiden, maar nu niet meer. Ik zeg nu dat hij te snel gaat. Ik geef mijn grens aan. En het werkt! Het is misschien niet de leukste manier van leren om je grenzen aan te geven, maar het heeft me er wel weer bewust van gemaakt. Ik ben me weer echt bewust van wat mijn lichaam me aangeeft en dat ik daarna mag luisteren. En dat als ik dat niet doe, het me veel energie kost.
- Ben jij vaak moe?
- Wat doe je als je moe bent?
- Hoe geef jij je grenzen aan als je moe bent?
Ik zou het leuk vinden als je me dit eens laat weten. Je kunt je reactie plaatsen in het commentaar onder deze blog.
|